DRL

vrijdag 05 november 2010 21:17 |

Geschreven door Joop Molendijk | E-mailadres

Elke trainer heeft zo zijn favoriete club, waar hij het fijnste heeft gewerkt. In mijn geval is dat DRL te Rotterdam. Op de dag van vandaag zie ik zowel het sollicitatie gesprek als de kennismaking nog voor ogen. Wim Vellinga en Koos Kleinman waren in die tijd de dragers van DRL en het was dan ook een vrij kort gesprek om tot een akkoord te komen. Het was voor mij dan ook goed opletten en zoeken om de juiste manier en de juiste mensen te vinden afgestemd aan de sfeer van de club. De vijf jaren dat ik daar zowel als hoofdtrainer en jeugdtrainer heeft gewerkt zal altijd in mijn gedachte blijven.

ondanks alles was het daar binnen in de maastunnel altijd droog.

selectie DRL

inventariseren

De belangrijkste taak was, die mensen om mij heen te krijgen die ook echt met het spelletje bezig wilde zijn. Ik kan rustig stellen dat ik het geluk heb gehad dat deze personen aanwezig waren en het enthousiasme met mij wilde delen voor de club. Het ging niet om Joop Molendijk, maar om de club. Mijn taak was ook de A- jeugd te stimuleren en zeer zeker bij de selectie te betrekken. Al snel hadden we in de gaten dat er meerdere jeugd spelers bijna rijp waren om met de selectie mee te trainen. Ondanks de afspraken die je met het bestuur maakt, heb je natuurlijk altijd met die krentenbollen te maken, die zich heel erg gepasseerd voelen en denken dat ze minder populair zijn. Gelukkig had ik zowel het bestuur als het jeugdbestuur achter mij staan. Tegenstanders en obstakels kom je altijd tegen, die op welke manier dan ook dwars gaan liggen. Het is en blijft te allen tijde een moeilijk punt de belangen van de club te waarborgen.

Jeugdspelers

Elke trainer maakt het mee, dat voetballers de club gaan verlaten en bij een andere club hun kwaliteiten gaan presenteren. Het was ook best wel moeilijk voor een club aan de Oldegaarde om je spelers te behouden. In die tijd waren er toon aangevende clubs tw: Zwart-Wit 28, CVV, spartaan 20, de Musschen etc. De afspraak was duidelijk we gaan voor de eigen jeugd en daar moest een opleiding tegenover staan. Het jeugdplan werd gepresenteerd en de enthousiaste mensen, die er gelukkig waren, gingen aan de slag. Als hoofdtrainer nam ik ook de A-junioren onder mijn hoede om nog meer betrokken te zijn bij de jeugd. Bijeenkomsten werden er geregeld en elke maand kwamen alle trainers en leiders bij elkaar om te praten over de oefenstof, begeleiding, doelstellingen en knelpunten probeerden we direct op te lossen.

Xander van der Veeke

Xander was een heel goed voorbeeld, die als 16 jarige junior met de A selectie mee trainde en met zijn 17 jaar een onmisbare kracht was voor het eerste team van DRL. Hij heeft tot nu toe op het hoogste niveau op amateur basis gepresteerd en had zelfs nog de keuze om in het betaalde voetbal te gaan acteren. Na Xander volgde er meer jonge spelers, die zich aan de selectie konden toevoegen. Marco de Groot heeft ook in mijn tijd als een volwaardige een onmisbare kracht in het eerste team gevoetbald. Niet enkel de jeugd kwam aan de beurt, maar ook de gedoodverfde 3e elftal spelers, die in mijn tijd tot de selectie behoorden. Frankie Everdinge is hier een groot voorbeeld van.

Je kan nog zo'n goede trainer zijn, maar als je het niet treft met een goede leider en aanvoerder, dan kan je net zo goed de ballen gehakt gaan braden in de keuken. Ik durf rustig te stellen, dat ik gezegend was met dit tweetal, Fred van Zon de aanvoerder en Nico van Mourik als leider. Deze mensen spraken je taal en zagen het belang van de club in. Je kon blindelings op deze personen bouwen en vertrouwen, zonder dat je een gevoel kreeg van het zagen aan je poten of dat ze achter je rug om een andere taal spraken.

De Selectie

De entourage en de éénheid klonk als een klok bij de selectie, waardoor de prestaties omhoog gingen. We kunnen rustig stellen dat de as van het veld heel goed bezet was. Het was voor mij dan ook een lust voor de ogen, dat als

Ben van Drunen de lucht inging om te koppen, het net was of hij werd gedragen. Niet te vergeten als Edwin Boogaard een schijnbeweging maakte met zijn linker poot, vlogen ze in de kantine in de knoop. Fred van Zon liep als een zwangere koe, maar was altijd op het juiste moment op de goede plek. Of het nu met zijn uitschuifbare benen was de bal te bemachtigen, of met zijn lange lijf als een rots in de branding het gevaar te breken. Een selectie waar je als trainer trots op kon zijn.

Peter Schellingerhout

Zonder ook maar iemand tekort te doen, heb ik met Peter een speciale band gehad, wat ik dacht en zei, vertaalde hij op papier. De presentatie JEUGDPLAN, met daar de bij behorende knelpunten werden uitgelegd en besproken en kunnen wij rustig stellen, dat DRL met het aanmelden van nieuwe jeugdvoetballers, nieuwe kleedkamers en een jeugdhonk door ons is gecreëerd, bewerkt en uitgedragen. Maandenlange gesprekken met Sport en Recreatie en de gemeente resulteerden in het gewenste resultaat. Peter had bijzondere kwaliteiten, Natuurlijk kregen we ook tegenstanders, vooral met name de leden die in hun gedachte en gevoel onmisbaar voor de club waren en zich bedreigd gingen voelen. Vervelende wordt het pas, wanneer je als bestuur je oren naar deze figuren laat hangen. Resultaat trainer geen contractverlenging en even later zijn ze zelf ook vertrokken.

Als trainer moet je de liefde hebben voor het vak en niet enkel aan je eigen ik denken.

Ik mag rustig stellen, dat DRL voor mij een bijzondere club was,

waar ik heel veel fijne en mooie herinneringen aan over heb gehouden, maar ook hele vervelende.

Arjan liet zich voor de wedstrijd dan ook goed verzorgen en

wilde zo snel mogelijk op het niveau terug komen.

een glimlachende Arjan Bosschaart, die te ongeduldig was voor de wedstrijd en op zijn manier,

terwijl de mannen nog in de kleedkamer waren, alvast de warming up deed.

Arjan Bosschaart te gretig.

Vaak moest ik Arjan een halt toe roepen, ik wilde niet helemaal in zijn gedachte gang mee gaan. Het terug komen van zo'n een lelijke blessure is al knap op zich, maar het gevaar van overbelasting ligt om de hoek te loeren als je te snel wilt gaan. Ik wist als geen ander wat je er voor moet, om terug te komen, maar ook wat de juiste weg was. ( zie ongeluk) Het resultaat spreekt voor zich hieronder.

Arjan Boschaart laat ze scoren.

Arjan Bosschaart scoort zonder pardon zelf ook graag.

DRL Jeugd Plan 2000

ingezonden door Peter Schellingerhout.

Intro

Kort geleden benaderde Joop mij om, in het kader van zijn website, zijn geheugen wat op te frissen over de opzet, de ontwikkeling en de afloop van het D.R.L Jeugdplan 2000, dat we begin 90-er jaren hebben opgezet. Ik heb Joop aangeboden om het verhaaltje voor zijn website te schrijven. Ik heb het schrijven van het verhaaltje aangeboden omdat het D.R.L Jeugdplan verder gaande gevolgen had en ik van mening ben, dat Joop alle eer verdient die hem toekomt en dat schrijf je nu eenmaal niet over jezelf. Hoewel een flink aantal mensen bij D.R.L hebben bijgedragen bij het doen slagen van het plan, gaat het uiteindelijk om het intellectuele eigendom. En dat staat buiten kijf. Het volledige idee is van Joop en wij hebben hooguit wat in de uitwerking of in detail mogen toevoegen.

Mijn achtergrond

Ik ben een prof carrière als keeper misgelopen, omdat mijn ouders toen ik 16 was, uit sociale overwegingen, weigerden het door DWS aangeboden contract te tekenen en omdat ik 3 jaar op rij voor Ajax had bedankt, DWS moest teleurstellen en ik vanwege de rivaliteit tussen deze destijds prof clubs uit Amsterdam, daarna bij Blauw-wit ook geen toekomst meer had (de flirt met D.W.S. kostte me 9 wedstrijden disciplinaire schorsing en terugzetting naar de A4), was het voor wat betreft mijn prof carrière einde oefening. Maar de prof mentaliteit was me inmiddels wel met de paplepel ingegoten.

Hoe het begon

Ik denk dat in hetzelfde jaar dat ik lid werd bij DRL, Joop Molendijk een contract als hoofd trainer bij D.R.L tekende. Het zal 1992 zijn geweest. Een ambitieuze, gedreven trainer met het Coach Betaald Voetbal papiertje op zak. Geen kleine jongen dus. D.R.L speelde destijds in de 4^de klasse. Al snel bleek, dat naast een kundige trainer en coach, Joop ook een uitstekende manager was, want hij verzamelde hele goede mensen om zich heen, het kenmerk van een top manager. Waarom, na een goed huwelijk van 5 jaar, zijn contract niet werd verlengd is mij nooit duidelijk geworden. Het zal de politiek wel zijn geweest, waar je ook binnen een amateur club tegen oploopt.

De eerste ontmoeting

Fred van Zon (aanvoerder van het 1^ste) was degene die mij voor het eerst aan Joop Molendijk voorstelde. Toen de keeper (Peter van Merwe) een keer niet fit was en de keepers van het 2^de en de A1 niet beschikbaar waren, belde Fred mij. Fred kende mij als keeper en wist dat ik het goed zou doen. Joop moet vreselijk geschrokken zijn. Ik woog destijds ruim 110 kg en keepte in het 8^ste. Maar beter iets dan niets zal Joop moeten hebben gedacht. Peter keepte ondanks een flinke blessure de hele wedstrijd.

Een geweldig idee

Een jaar later tijdens de jaarvergadering van D.R.L, zag ik Joop opnieuw.

Joop had het jeugd voetbal op de agenda laten zetten. Toevallig een onderwerp waar ook mijn hart naar uit gaat. Joop stelde, dat het Jeugdvoetbal bij de amateurs de bron is van het gehele voetbal en het bestaansrecht van iedere voetbal club. En toch, bij de meeste verenigingen net als bij D.R.L, de sluitpost op de begroting. Clubs die geen jeugd hebben, hebben ook geen toekomst. De grote klacht: “Ja maar de jeugd heeft tegenwoordig zoveel keus.”

In een vurig pleidooi gaf Joop, ijzersterk, emotioneel en de spijker precies op de kop slaand aan, dat als er al zoveel keus is, we als D.R.L er voor moeten zorgen dat we het nog leuker en aantrekkelijker voor die ventjes maken. “Immers waar je ook over straat loopt, er wordt overal en altijd wel ergens tegen een bal getrapt.” stelde Joop. “Geen dure spelcomputers, maar een simpele voetbal en een heleboel van die ventjes hebben uren lang lol.” Nog steeds een waarheid als een koe. Is er ergens een voetbal, dan is het feest. Joop raakte de aanwezigen recht in het hart. Zijn pleidooi voor dit geweldige idee vond gehoor bij het toenmalige bestuur dat werd gedragen door Wim Vellinga en Koos Kleiman. Wim van het type als het niet rechts om kan, gaat het links om en Koos, de penningmeester, meer de diplomaat. Zij gaven Joop toestemming om zijn plannen te ontvouwen. Joop en ik hadden direct vanaf het begin een bijzondere band. Alsof we dezelfde gedachten hadden. Een soort zielsverwantschap.

Joop vond in mij ook direct een medestander en omdat ik een kantoor baan had en daardoor ook de beschikking over Pc’s en printers, zou ik het uitwerken van de plannen op me nemen.

Simpel maar geniaal.

Onze eerste vergadering was kort en krachtig. Joop vertelde in grote lijnen wat hij voor ogen had en of het nu door mijn eigen voetbal achtergrond of door de bijzondere band met Joop kwam, maar vaak was 1 woord al genoeg om te begrijpen waar Joop over nadacht en heen wilde en zette ik het op papier. Alsof het allemaal vanzelf ging. Ik weet hoeveel tijd en moeite het kost om in een professionele omgeving de neuzen dezelfde kant op te krijgen, laat staan op vrijwilligers niveau. Maar vanaf dag een stond alles in het teken van het Jeugdplan. Zowel Nico van Mourik (1^ste elftalleider) als ook Leo van Tol (assistent trainer), Joop en ik, zetten alles in het werk om het Jeugdplan een succes te laten worden. We hadden in korte tijd het verhaal inclusief power point presentatie op papier, onderscheid makend tussen prestatief en recreatief voetbal. Het plan was simpel. Een Jeugdtrainer, die leiding gaf aan een aantal intern opgeleide jeugdtrainers voor zowel het prestatieve deel en het recreatieve deel van de Jeugdafdeling. We zetten een sociaal plan op papier, waarin we rekening hielden met de sociale opbouw van de buurt en we wilden er voor zorgen, dat de kinderen altijd bij D.R.L terecht konden. Om te voetballen, om te leren of om gewoon wat te “chillen” in het nieuw te bouwen jeugdhonk. Een maand later hielden we onze presentatie voor het bestuur, die onze professionele manier van aanpak waardeerden. We kregen nadat we het budget hadden besproken, nog dezelfde avond groen licht om het plan uit te voeren.

Stappenplan

We maakten een stappenplan, een uitvoeringslijst en de knelpunten werden soms in breder verband besproken. De gehele presentatie werd in een boekwerkje omgezet inclusief een “hand-out”. Voor de bouw van het Jeugdhonk vonden we een clublid bereid de benodigde bouwtekeningen met bestek te maken.

Joop was in alles een professional, die ondanks zijn dagelijkse werk en zijn trainer/coachschap zijn volledige aandacht gaf aan de uitwerking van de plannen. Hij vergat ook nooit de sociale functie van een amateurclub.

Was Joop nodig vanwege zijn naam of titel, was hij beschikbaar. We spraken met Sport & Recreatie, om bij een succes van het Jeugdplan, ook over de benodigde extra velden en kleedkamers te kunnen beschikken. Sport & Recreatie was tevens onder de indruk van de sociale visie die uit het plan sprak en steunden onze plannen inclusief de bouwtekening stilzwijgend, om hun onafhankelijkheid ten opzichte van de overige sport verenigingen te bewaren. We kregen zelfs support van het grote Ajax die belangeloos twee prachtige Dvd’s over hun opleiding en jeugdtraining beschikbaar stelden.

Tot slot nodigde Joop een journalist van het RD uit.

Ook het RD was zeer onder de indruk van onze plannen en vooral de unieke ambitie die eruit sprak. De journalist liet ons weten dat hij zelfs van de club uit het stadion een dergelijke professionaliteit niet gewend was. Het uitgangspunt was even simpel als geniaal: lekker en goed trainen met een goede jeugd trainer, maakt voetballertjes op elk niveau beter. En een betere voetballer, heeft meer plezier, en meer plezier betekent meer binding D.R.L. De sociale invulling was de slagroom op de taart. Nu gelukkig eens niet een club die alleen maar met het eerste elftal, naar de hoofdklasse wilde promoveren, omdat er een suikeroom was gevonden. Nee een club, die haar sociale verantwoordelijkheid nam. Later refereerde zelfs minister President Balkenende aan het verantwoordelijkheid besef en de normen en waarden bij D.R.L

De Krant

De daaropvolgende woensdag had D.R.L een halve pagina, pure promotionele aandacht in de grootste krant van Rotterdam. Ja en dat gaf binnen de club helaas toch enige jaloezie. Onbegrijpelijk.Ondanks onze inzamelingsacties, de steun van de club van 100 en andere donateurs haalden we slechts 30% van het benodigde geld binnen om het Jeugdhonk, met de extra kleedkamers te kunnen bouwen. Willem Vellinga regelde later twee prachtige grote portocabins. Deze werden in de zomer helemaal opgeknapt en gebruiksklaar gemaakt. Twee grote extra kleedkamers en een prachtig Jeugdhonk. We zochten nog de Jeugdtrainer, die de hele jeugdsectie technisch zou dragen. We vonden Jos van Eck, een bekende ex-voetballer, maar helaas hij en het bestuur van D.R.L kwamen niet tot een akkoord. Jos woonde nota bene aan de overkant van het D.R.L complex.

Beter goed gekopieerd dan slecht verzonnen

Ik denk dat het een jaar later was toen Joop naar me toe kwam. Vanuit zijn VVON achtergrond had hij vernomen dat de KNVB voor een groot aantal Rotterdamse clubs een presentatie hield over jeugdopleidingen en dat de KNVB, ons plan gewoon, Joop zijn gedachte goed letterlijk had gekopieerd, er een KNVB sausje overheen had gegooid en het nu stond te verkopen als ware het, het nieuwe testament. Joop was teleurgesteld. Niet dat het plan bij andere clubs werd geïntroduceerd, want dat was geweldig. Zijn naam werd niet helaas genoemd als bron. En dat was een kwalijke zaak. Joop was immers voetbal trainer en had recht op de publicitaire waarde.

Ik was trots, want het betekende, dat ook de KNVB het plan goed genoeg vond om er haar naam aan te geven.

Het gezegde “Beter goed gekopieerd, dan slecht verzonnen” was zeker in dit geval van toepassing.

knvb

Een paar maanden later, werden Joop en ik bij de KNVB voor een gesprek uitgenodigd. Dat de visie die Joop had de KNVB aansprak en belangrijk vond bleek uit het feit, dat de toenmalige assistent bondscoach Bert van Lingen ook bij de bespreking aanwezig was. Toch een grote naam uit het voetbal.

We schreven het Jeugdplan voor D.R.L, maar het was een blauwdruk. Ook zo te gebruiken voor andere verenigingen, die hun jeugdopleiding serieus wilden nemen. Toen ik jaren later van het Masterplan van Louis van Gaal vernam, woonde ik in Ierland. Via het internet heb ik destijds onderdelen uit dat Masterplan gelezen. Het zal u niet verbazen, dat zonder afbreuk te doen aan het meester werkje van de heer van Gaal, het voor mij wel herkenbaar was.

Trainers

Ik moet u zeggen, dat ik het over het algemeen niet zo hoog op heb met trainers. Veel gelul maar weinig visie. Een trainer hoort simpelweg een speler beter te maken. Maar weinig trainers kunnen dat. Veruit de meeste trainers zijn zo goed als de selectie waarmee ze werken. Voegen ook niets toe. Joop, zo merkte ik al snel is daarentegen een van de heel weinige trainers, die wel in staat is om spelers beter te maken. Joop bracht D.R.L van de 4^de terug naar de 2^de klasse en produceerde tenminste ook nog 2 voetballers die het betaalde voetbal haalden. Hoewel ik het als supporter zeker niet altijd eens was met zijn opstelling, had Joop als winnende trainer toch het gelijk aan zijn kant. Daarnaast werd het me duidelijk dat Joop ook nog eens een duidelijke visie heeft.

Visie

Een visie, die zijn tijd ver vooruit is. Dat bleek wel tijdens het gesprek met de KNVB. Joop voorspelde nu bijna 20 jaar geleden al het failliet gaan van het voetbal. En in de afgelopen 10 jaar val ik van de ene verbazing, in de andere. Langzaam maar zeker komen al Joop zijn voorspellingen, die hij nu bijna 20 jaar geleden maakte, uit. 40% van de amateur clubs waar ik gespeeld heb, bestaan al een aantal jaren niet meer. Het betaalde voetbal stevent op een faillissement af.

Joop stelde destijds, dat als de profclubs niet willen inzien dat de opleidingen ook bij de amateurs naar een hoger niveau moeten, Nederland langzaam maar zeker als top natie zal afzakken naar het niveau Luxemburg, omdat het betaalde voetbal onvoldoende talent aanbod heeft. Ook dat is inmiddels duidelijk. Nu heeft iedere BVO een gecertificeerde opleiding. Maar Ajax krijgt van de KNVB de maximale 4 sterren voor haar opleiding, terwijl onze beste voetballer aller tijden, die zijn opleidingsvisie bij Barcelona allang heeft bewezen, zegt, dat bij Ajax de opleiding al jaren niet deugd. Zijn die 4 toegekende sterren dan voor de balgehakt die je in de kantine kunt kopen of zijn het ballengehakt die de sterren uitdelen? Maar als de Ajax opleiding al als een van de beste in de wereld bekend staat, hoe staat het dan met de rest van onze Nederlandse opleidingen?

Joop gaf aan dat het overleven van de betaalde clubs uiteindelijk zou afhangen van hoe wij onze jeugd vanaf de amateurs opleiden. Zouden we nu echt in Nederland jaarlijks geen spelers van niveau kunnen opleiden??? Natuurlijk wel, maar waarom doen we dat dan niet? Omdat we nog steeds niet hebben begrepen, dat we in de breedte moeten opleiden en in de breedte in onze jeugd moeten investeren. Precies zoals Joop voorspelde. Liever scouten in Verweggistan op zoek naar de nieuw Messi, leuke en vooral dure snoepreisjes voor de scouts, dan als het totale betaalde voetbal een paar ton investeren in het amateur voetbal om daar het jeugdvoetbal naar een hoger plan te tillen. Er loopt bij B.O.H.D e19 een spits die al 2 jaar lang eens in de twee weken (vanwege scheiding) op zaterdagochtend tussen 8.30 en 9.30 -ook in de stromende regen- er gemiddeld 10 inschopt. Snel, sterk, behendig en twee benig. Hij wil niet naar de e1 omdat al zijn vriendjes in de e19 spelen. Ik heb er nog nooit een scout gezien.

D.R.L Jeugdplan 2000

Na een vliegende start, stierf het D.R.L Jeugdplan na het vertrek van Joop helaas uiteindelijk een zachte en stille dood. De stuwende kracht achter het plan was vertrokken en er was niemand die de fakkel wilde of kon overnemen.

Om aan te geven hoever dit plan zijn tijd vooruit was vermeld ik nog, dat ik tijdens een bestuurscrisis in 2005 door D.R.L werd benaderd om samen met anderen een bemiddelende rol in het conflict op me te nemen. Het D.R.L Jeugdplan kwam ook hier weer ter sprake. Tien jaar nadat het geschreven was, stond het plan nog steeds als een huis en kreeg D.R.L het advies van een onafhankelijke, vereniging ondersteunende, organisatie om het plan op te poetsen en nieuw leven in te blazen.

Tot slot

Joop is altijd trainer bij de amateurs gebleven. Dat hij het betaalde voetbal niet als trainer heeft gehaald, zal te maken hebben met zijn karakter. Joop is een “rooie” en af en toe een kolere lijder. Maar wel altijd eerlijk en recht in je gezicht. Dat Joop tot een van de beste trainers in het betaalde voetbal had kunnen uitgroeien, staat voor mij vast. Joop blijft voor mij wel Joop. Een kleurrijk mens zeker, ook een trainer die spelers beter maakt , maar bovenal een voetbal man met een hele goede visie.

Aanvoerder en Leider