Droom of werkelijkheid

Mijn gedachten gaan heel diep en ver terug,  in de verte zie ik een klein jongetje van amper 2.5 -3 jaar huilend voor het raam staan. Zijn intense verdriet voelde ik van top tot teen mee. De tranen maakte de ruit waar hij tegen stond troebel en het gehuil ging bij mij door merg en been. Mijn gevoel en gedachte werd in tweeën gesplitst en ik wist niet precies wat ik ermee aan moest. Aan de ene kant wilde ik weten wie het was en aan de andere kant wilde ik weten waarom het mij zo intrigeerde. Een klein gevecht met mijn gevoel en gedachte was geboren om het beeld niet te verliezen. In die fase van de strijdt, komt de vraag om de hoek kijken, is het een droom of werkelijkheid? Ik probeerde, terwijl ik naar het beeld keek, herkenbare punten te vinden voor antwoorden. Vaker had ik beelden in mijn droom en even later viel ik weer in slaap en het verhaal werd dan ook nooit afgemaakt. Nu was het anders en ik wilde weten waarom ik zo medeleven had met dat ventje en wat trok mij zo aan. De urineblaas meldde zich aan en ik moest naar de wc. Overtuigd van mijn gevoel wilde ik alles op alles zetten om dat beeld weer terug te krijgen. Nadat ik naar de wc was geweest, probeerde ik in bed de draad weer op te pakken. Mijn halve leven ging voorbij en allerlei beelden passeerden de revue, maar het beeld van het huilende mannetje bleef hangen en ging niet verder. Het was niet moeilijk om mezelf in die rol te plaatsen, zoals je wel vaker beslist om een verhaal compleet en herkenbaar te maken. Dit was anders het hield mij, in mijn gevoel, de gehele nacht bezig. De volgende ochtend was ik het beeld niet vergeten en ik moest er constant aandenken. Ik probeerde bij volle bewustzijn de draad weer op te pakken, maar bemerkte dat ik daardoor heen en weer werd geslingerd. Ik moest geduld hebben en zoals ik mezelf ken en in de wetenschap, dat het vanzelf weer aan zal melden.

Bezoek

Ik vertelde het hele verhaal van dat jongetje dat zo intens verdriet had aan mijn moeder en vroeg aan haar of zij daarover iets kon herinneren. Ik voegde daar aan toe, dat ik wel vaker beelden uit mijn jeugd voorbij zag komen, toen ik nog klein was. Het antwoord van mijn moeder was duidelijk en zei dat zij wel vaker één van mijn zussen of broers heeft zien huilen. Ik bleef toch in haar gevoel een beetje doorzeuren en kwam met specifieke details. Als voorbeeld te noemen vertelde ik haar, dat het jongetje voor een raam stond van een beneden woning, omdat ik ook mensen voorbij zag lopen. Na een tijdje gaf ze het verlossende antwoord en vertelde mij, dat ik in de Boylestraat, een beneden woning was geboren. Een beetje geschrokken antwoordde ze dat ik toen 2.5 jaar jong was en mijn zus hoge koorts had en dat mijn moeder de dokter moest bellen. Vroeger in die tijd hadden de mensen nu éénmaal geen telefoon thuis en was je aangewezen op een telefooncel of een winkel. Wij hadden een Waterstoker om de hoek, in de van Marumstraat en daar moest mijn moeder gaan bellen voor een dokter. Nu was het net of er ook een luikje bij mijn moeder open ging en wist ze stukje bij beetje te herinneren, dat ze ongeveer een kwartier bezig was geweest om mij te kalmeren. Uiteindelijk had ze het voor elkaar gekregen, dat ik met veel verdriet voor het raam ging staan om op haar te wachten, terwijl ze ging bellen.

Met de helm geboren

Nadat ze mij dat had verteld, keek ze mij een beetje doordringend en vreemd aan en deelde mij mede, dat ik met de helm was geboren. Nu gaan er allerlei verhalen in het rond als je met de helm bent geboren. Ik moest even diepnadenken wat het nu precies inhoudt en gelukkig is google je vriend. Met de helm op geboren worden betekent dat je met de vliezen over je hoofd geboren bent! Normaal gesproken zijn de vliezen gebroken, wanneer het kind zich aanmeldt om geboren te worden. Maar bij deze geboorte zijn de vliezen nog intact, dus niet gebroken. Wanneer je met de vliezen nog intact wordt geboren worden er allerlei speciale (paranormale) krachten aan het kind toegekend.

Het beschermende vlies rond het kindje (dat ook het vruchtwater vasthoudt) gaat normaal in de baarmoeder al kapot. Of wordt net voor het bevallen doorgeprikt, zodat het als deel van de nageboorte naar buiten komt. Maar in één op de 11.000 (zegt de ene bron, volgens de andere bestaan geen statistieken van) komt het kind in de ongeschonden vliezen ter wereld. Het hoofdje lijkt, met dat vlies, wel een soort helm op te hebben. Wie op een uitzonderlijke manier wordt geboren, moet wel over uitzonderlijke gaven beschikken, dacht men vroeger. Die krachten zitten vooral in het spirituele sfeertje:

Wie met de helm geboren is, voelt aan wanneer er iemand gaat sterven (een "voorgezicht') of wanneer er iets gaat gebeuren, hebben een voorspellende geest. De geesten komen met deze unieke stervelingen opzoeken wanneer ze zich in het ondermaanse begeven. Om hiermee geen onheil over zich af te roepen, werd vroeger aan ouders aangeraden om de vliezen (de helm) ritueel te verbranden. Alhoewel... de helm kon anderen ook beschermen, ongenaakbaar maken. Er werd zelfs geld voor geboden. De grote fontanel is volgens het geloof en de filosofie van de New-Agers de lichamelijke uiting van het 1e chakra waarmee je verbonden met de niet-stoffelijke spirituele wereld.  De grote fontanel is volgens New-Agers de lichamelijke uiting van het 1e chakra waarmee je verbonden met de niet-stoffelijke spirituele wereld. 

Uit onderzoek weten we dat inmiddels 2 op de 10 mensen linkshandig is, maar over het aantal ‘met de helm geborene' zijn er geen statistieken. Wel is duidelijk dat zij wereldwijd worden geboren, want in elke taal is er wel een uitdrukking voor de ‘met de helm geborene'. In het Engels heet het bv: born with a caul. Caul is een soort vlies en komt voor in het woord cauldron (heksenketel). 

SAGE 
Als een kind met de helm geboren wordt, moet men de helm verbranden of begraven; dan heeft het kind later geen last van voor-gezichten en dergelijke. Gebeurt dit niet, dan zullen de met de helm geborene en de bezitter van de helm een voorspellende geest hebben. Daarom bieden zeelui veel geld voor een helm, want dan kan men ook storm en vloed voorspellen. Ook voor-gezichten van een overlijden zijn mogelijk, men ziet dan van tevoren al de lijkstoet.

Nadat ik deze wijsheid in me had opgenomen, moest ik direct denken aan Jeanne d,arc. Zij had ook een voorspellende geest, maar werd hiervoor op de brandstapel gegooid. Gelukkig dat we nu in een andere wereld leven en je gedachte en gevoelens mogen uiten. Het puzzeltje wordt stukje bij stukje compleet en ik kan hiermee verder gaan in de zoektocht naar mijn verleden en toekomst. 

Achteraf weten we het allemaal goede te vertalen en word je geconfronteerd met de keuzes (ook verkeerde), die je in je jongen jaren en latere leeftijd hebt gemaakt. De ene roep spijt en de andere weer vreugde op en toch zou je beide keuzes en herinneringen niet kwijt willen. Het houd je alert en waakzaam en niet te vergeten ergens wist ik in mijn geval wat er al ging gebeuren. Nu wil ik mezelf niet heel interessant laten over komen, maar waar ik de afgelopen jaren niet bij stil heb gestaan, is het inzicht en het beeld wat voor mij al duidelijk was voor- geprogammeerd. Het wordt er soms niet makkelijker op, zeer zeker wanneer je al voor sommige  als wijsneus cq als professor door het leven gaat.

Veroordeling

Achteraf kijken we de bekende koe in zijn achterste, maar op de dag van vandaag word ik er nog steeds mee geconfronteerd. Je blijft een te grote indringende uitstraling houden, waardoor andere mensen, innerlijk, je als een indringer beoordelen. Andersom ervaar je dat ook op deze manier en voel je dat er een muur geplaatst wordt. Ik heb er mee leren leven, maar dat neemt niet weg, dat ik de beelden duidelijk kan zien.