Joop Molendijk 

GEB DATUM  22 MAART 1953                         

ACTIEVE LOOPBAAN.

HOOFDCOACH : 

NOC, vv. HEKELINGEN, vv. DRL, vv. DCV,vv. LUGDUNUM, vv. SVV/SMC,vv. MONTFOORT, vv. RHS, vv. QUICK BOYS (INTERIM),vv. MONSTER, DEVJO.

ALS JEUGDTRAINER : 

vv. DHS, vv. SVV/SMC, vv. HEKELINGEN, vv. DRL.

BETAALD VOETBALLER :

GO-AHEAD EAGLES, EXCELSIOR R, AZ'67, FC GRONINGEN, FC VEENDAM, FC VLAARDINGEN.

AMATEUR voetballer:   

SVV, OLYMPIA, DHS, MARTINIT.

Opgerichte Voetbal-Scholen SVV/SMC, MONTFOORT, DRL, LUGDUNUM

Het gesprek voor aanvang training  

We hebben het allemaal weleens meegemaakt, dat we vroegtijdig de club moesten verlaten en op welke manier dan ook. Ons werk en contract werd op deze manier ontnomen en voor je gevoel een beschadiging toe gebracht. Wat is het voetbal wereldje toch prachtig, je gaat als trainer naar je werk en onderweg neem je in gedachte de training en de te voeren gesprekken nog even door. Nadat je de auto hebt geparkeerd, zie je ineens de voorzitter voor de kantine staan. Op het moment dat je naar de kleedkamer wil lopen en hem begroet denk je goh, wat moet die vent zo vroeg hier zijn? Voordat je de klink van de deur in je handen hebt, word je gevraagd even mee te komen.

Verbaast en een beetje geschrokken wil je de tas alvast binnen zetten, maar die mocht je wel meenemen. Op de weg naar de bestuurskamer ben je jezelf al een aantal vragen aan het stellen, maar bij binnenkomst in de bestuurskamer weet je het al. Dit is beslist geen ontvangstcomité om mij naar het trainingsveld te begeleiden, maar een vuur peleton. Voordat je gaat zitten neem je nog even de aanwezigen in je op en bemerkt dat de technische commissie een beetje hulpeloos met hun kop tussen de schouders naar beneden kijken.

Nadat je een kopje koffie is aangeboden, opent de voorzitter de bijeenkomst en met een inleidend gesprek deel hij mede, dat het beter voor beide partijen beter is, wanneer de wegen op een positieve manier gaan scheiden. Je gevoelens en gedachten worden bevestigd. Ik had nog een positief gesprek van de week met hem en niets gemerkt. Het oordeel is gevallen en een onmachtig gevoel maak meester van je en in een flits bemerk je, wie het echt meende. Het enige wat dan nog overblijft is het financiële aspect en zonder contract kan je dan alle kanten op. Het loopje vanuit de bestuurskamer naar de auto duurt uren. Liefst zou je uit elkaar klappen, maar uiteindelijk neem je een juiste beslissing en houd je mond.

Wat je nog het ergste vind, is het feit dat zelfs de aanvoerder niet even de moeite wil nemen om naar je toe te komen. Vragen en acties knallen door je kop en wanneer je dan een actie onderneemt om naar de kleedkamer te gaan, zie je dezelfde spelers ook met  der kop tussen de schouders ( die zo achter je stonden). Het enige wat je kan doen is gedag zeggen en mededelen dat je werk is ontnomen. Ondanks deze vervelende mededeling, wat elke trainer weleens  zal overkomen, loop je als een hond met zijn staart tussen de benen weg.

In de auto aangekomen,besef je ineens dat het ook jou kan overkomen. Gesprekken, vergaderingen en  noem maar op, vliegen als een flits voorbij. Uiteindelijk word je een beetje boos op jezelf en beseft dat je een paar dingen over het hoofd hebt gezien.   

Mijn haren gingen altijd overeind staan, wanneer in de brief het woord ontslag stond. Laat ik hierin direct duidelijk zijn dat je een trainer niet kan ontslaan, mits hij zich schuldig maakt aan ernstige zaken. Het is natuurlijk wel een correcte zaak, wanneer de aangetekende brief verstuurd wordt als er een gesprek ervoor op uitnodiging heeft plaats gevonden en daarin de afspraken gesteld worden. Het blijft een onpersoonlijke benadering van de kant van het bestuur het op deze manier te doen.

Ik wil beslist niet de indruk wekken dat alle clubs het op dezelfde manier doen. Als trainer voel je al vaak de bui hangen, weer dat stukje Haptonomie, gesprekken hebben al plaats gevonden het nieuwtje gaat als een lopend vuurtje. Het blijkt maar weer dat je als trainer een passant bent en je te allen tijde wordt beoordeeld en veroordeeld. Laat ik duidelijk zijn, dat ik het soms knap vond dat een bestuur het zolang uithield met een trainer, sommige trainers zouden het bij mij de eerste competitiewedstrijd nog niet halen. Ik wil dan ook niet de indruk wekken, dat wanneer een trainer op non actief wordt gesteld, het altijd op deze manier gaat. Ik heb het ook over de wat mindere kant van een bestuur om een trainer weg te sturen. Het blijkt maar weer hoe je als mens met elkaar omgaat.

HET TELEFOONTJE   

Wat de kroon spant is de telefonische benadering, voor het bestuur de makkelijkste weg. Wat wil je weten, duidelijk toch, dan hoef je het ook niet in zijn gezicht mede te delen. Onpersoonlijker kan het niet en verdiend ook geen schoonheidsprijs. Het blijkt maar weer dat er altijd leden zijn die heerlijk aan je poten zagen, liefst boven de knie. Ik ben ook bang dat de komende tijd meer trainers op non actief worden gesteld, omdat het voetbal is veranderd en de verantwoordelijke personen de know how niet hebben.  We hebben het allemaal weleens meegemaakt, dat we vroegtijdig de club moesten verlaten en op welke manier dan ook. Ons werk en contract werd op deze manier ontnomen en voor je gevoel een beschadiging toe gebracht.  

Het Konijn 

We kennen het gezegde wel, wanneer de gewenste resultaten achter blijven, dan zal de trainer, net zoals het konijn, de kerst niet halen. Voordat het bestuur deze beslissing neemt, zijn er al een aantal gesprekken stiekem en achter gesloten deuren gevoerd. Voor en tegen worden besproken en de conclusie luidt, de trainer moet weg. Nu is een beslissing nemen door het bestuur niet zo moeilijk, wanneer de sponsors klagen en schermen met de geldbuidel en niet te vergeten  de  technische commissie, die er zogenaamd alles aan heeft gedaan. Gesprekken gevoerd met de trainer maar geen verbeteringen kunnen waarnemen, zoals ze zich verantwoorden naar het bestuur.

De vijfde Colonne

Niet te vergeten de vijfde colonne, het is net of de grotten open gaan en de mollen naar boven komen. Iedereen weet er al vanaf behalve de trainer. Mijn ervaring is dan ook, dat een hoop bestuursleden hun oren laten hangen naar invloedrijke leden, die zoals je ze hoort totaal niets ermee te maken hebben, maar inmiddels. Het karakteriseer de mentaliteit en de kennis van bestuursleden van een voetbalclub. De mededeling aan de trainer gebeurd meestal net voor de winterstop en de kerst, waarschijnlijk met de achterliggend gedachte van: dan heb je een paar dagen om er overheen te komen. Voor een trainer is dat een zwarte bladzijde in zijn trainers carrière, een kerst om nooit meer te vergeten en een onzeker gevoel voor de toekomst.

Je bent op dat moment beschadigd en op een negatieve manier staat je naam in de krant. Op het moment dat ik ervan verwittigd word, om een zaak te gaan behartigen, probeer ik altijd het geschil naar tevredenheid voor beide partijen op te lossen. In eerste instantie probeer ik de werksituatie  te herstellen, maar dat kan je meestal vergeten. Mijn broek zakt ook altijd af, wanneer ik in de krant lees over het schrikeffect. Wat de bestuursleden hiermee willen bereiken is mij vaak een raadsel. Mijne heren bestuursleden en technische commissies een raad! roept dan met zijn allen keihard eens boeoeoeoeoe. De beslissing om een trainer op non-actief te stellen, heeft vijftig procent kans van slagen.

Als de beslissing aan het  einde van de rit positief uitpakt dan wrijven het geweldige bestuur in hun knuistje. Het zogenaamde schrikeffect kan ook falen, ach ja ze hebben wat geprobeerd. Misschien had de trainer het wel gered, maar die vraag zal open blijven staan en nooit beantwoord gaan worden. In die dertig jaren, als onbezoldigd advocaat, heb ik over de drie honderd vijftig contractuele zaken voor mijn leden behartigd en alle zaken kwamen op hetzelfde neer. Hij kan de groep niet meer motiveren, trainingsopkomst te laag, zijn oefenstof slaat niet aan en we staan onderaan, om even een paar dingen te noemen. Hieronder de bekende manieren, die de bestuursleden hanteren dat aan de trainer mede te delen. 

Overschrijvingen

Zo rond december besluiten de clubs een nieuwe trainer aan te trekken. Ondanks het seizoen dan nog in volle gang is, krijg je te maken met voor en tegenstanders. Dat betreft niet alleen voor de spelers, maar ook voor leden en bestuursleden. De aankomende trainerswissel is van tevoren goed voorbereid, spelers geïnformeerd en gehoord, profiel van de trainer wordt geschetst. Het vertellen aan de huidige trainer, dat zijn contract niet wordt verlengd en het spel kan gaan beginnen.

Prachtig wanneer het bericht in de krant staat, de sollicitatiebrieven vliegen de deur uit. Het bestuur maakt een selectie van de sollicitanten en informeert bij de selectie welke aardig in het pannetje past. Geweldig, vooral die speler die even wat meer voetbalcapaciteit heeft dan het gemiddelde en zijn mening uitspreekt en een keuze maakt. In feite komt dat heerlijk over naar het bestuur, die er dan van overtuigd is dat de speler ook volgend seizoen blijft. Vaak zijn het dan die spelers die het eerste vertrekken.

Een andere reden voor het vertrekken van spelers is, dat de aankomende trainer spelers mee gaat nemen van zijn huidige club en daardoor spelers een stukje zekerheid gaan inbouwen om bij een andere club te spelen. Het is natuurlijk een goede zaak om op tijd je selectie rond te hebben, maar soms drijven we het te ver door. Ik weet uit ervaring dat net voor 31 mei de trainers en bestuursleden altijd geconfronteerd gaan worden met verrassingen en teleurstellingen.

Het is bij het bondsbureau op 31 mei soms drukker dan op een zaterdag bij Albert Hein. 

Wat de kroon spant is de telefonische benadering, voor het bestuur de makkelijkste weg. Wat wil je weten, duidelijk toch, dan hoef je het ook niet in zijn gezicht mede te delen. Onpersoonlijker kan het niet en verdiend ook geen schoonheidsprijs. Het blijkt maar weer dat er altijd leden zijn die heerlijk aan je poten zagen, liefst boven de knie. Ik ben ook bang dat de komende tijd meer trainers op non actief worden gezet bij tegenvallende prestaties, ik denk dat de reden voor een clubbestuurder helder is, maar de werkelijke reden zal altijd een open vraag blijven. 

Vervelender is de aangetekende brief, op het moment dat je de brief opent en hebt gelezen, sta je machteloos en een beetje radeloos. De desbetreffende verantwoordelijke personen zijn niet thuis, wat je te horen krijgt als je ze opbelt. Hoe is het mogelijk gisteren nog de wedstrijd gespeeld en niets gemerkt. Het blijkt wel dat je toch niet de response krijgt, die je verwacht. Ik heb het altijd knap gevonden, dat de aangetekende brief op het juiste moment in de bus lag en met name het inhoudelijke. Je werd gewoon schriftelijk medegedeeld niet meer welkom te zijn op de club.

Mijn haren gingen altijd overeind staan, wanneer in de brief het woord ontslag stond. Laat ik hierin direct duidelijk zijn dat je een trainer niet kan ontslaan, mits hij zich schuldig maakt aan ernstige zaken. Het is natuurlijk wel een correcte zaak, wanneer de aangetekende brief verstuurd wordt als er een gesprek ervoor op uitnodiging heeft plaats gevonden en daarin de afspraken gesteld worden. Het blijft een onpersoonlijke benadering van de kant van het bestuur het op deze manier te doen.

Ik wil beslist niet de indruk wekken dat alle clubs het op dezelfde manier doen. Als trainer voel je al vaak de bui hangen, weer dat stukje Haptonomie, gesprekken hebben al plaats gevonden het nieuwtje gaat als een lopend vuurtje. Het blijkt maar weer dat je als trainer een passant bent en je te allen tijde wordt beoordeeld en veroordeeld. Laat ik duidelijk zijn, dat ik het soms knap vond dat een bestuur het zolang uithield met een trainer, sommige trainers zouden het bij mij de eerste competitiewedstrijd nog niet halen. Ik wil dan ook niet de indruk wekken, dat wanneer een trainer op non actief wordt gesteld, het altijd op deze manier gaat. Ik heb het ook over de wat mindere kant van een bestuur om een trainer weg te sturen.