- Historie van Schiedam-1
- Historie van Schiedam-2
- Historie van Schiedam-3
- Schiedam toen en nu-1
- Schiedam toen en nu-2
- Schiedam toen en nu-3
- Schiedam toen en nu-4
- Schiedam toen en nu-5
- Schiedam toen en nu-6
- Oud Schiedam 1950
- Schiedam in beeld
- oud Schiedam (Kiela)
- Schiedam de Gorzen vanaf 1969
- Schiedam Zwart Nazareth.
Een zwarte dag in mijn leven.
Op 1 december 1977 greep het noodlot toe, twee weken voor de bekerwedstrijd tegen Feyenoord raakte ik op een tweebaansweg van Ubbena naar Vries met een snelheid van 110 km per uur in de slip. Mijn auto kwam frontaal tegen een boom tot stilstand.In een kritieke en levensbedreigende fase werd ik naar het ziekenhuis gebracht. Een race tegen de klok is geboren, elke minuut telde om niet voor goed in te slapen. Een gevecht dat voor mijn gevoel jaren heeft geduurd, maar ondanks de overgehouden chronische pijntjes, heb ik het ongeluk overwonnen. Met dank aan de familie, gezin, vrienden kennissen en chirurgen Zonder iemand ook maar tekort te doen of te vergeten, de Haptonomie, Ted Troost en Aad Hoogendam en Nico Houdijk.
Opgelopen Kwetsuren, 10 dagen in Shock coma, Hersenletsel, Ingedeukte hersenpan, Kniebanden gescheurd, Hoofdhuid gescalpeerd, Rib door de long, Dicht geklapte long, Nekwervels gescheurd, 48 hechtingen in hoofdhuid, Plaatselijk huidtransplantatie in schouder en rug, Gecompliceerde breuk aan onderbeen, gehele lichaam gekneusd.
In het jaar dat ik als profvoetballer bij AZ'67 te Alkmaar speelde, kwam ik in aanraking met de Haptonomie. Ted Troost onze Fysiotherapeut en Haptonoom bij AZ 67 begeleiden ons op een haptonomische manier. Deze manier van begeleiden maakte mijn interesse en nieuwsgierigheid enkel maar groter voor de Haptonomie en nam later een grote plaats in mijn leven. Op 1 december 1977 raakte ik bij Ubbena in Vries, een plaatsje in de buurt bij Groningen, in de slip met mijn auto en botste met een snelheid van 120 km, frontaal tegen een boom aan. In een levensbedreigende situatie werd ik naar het ziekenhuis vervoerd. Tot op de dag van vandaag ben ik Ted Troost heel erg dankbaar, zonder de Haptonomie had ik het niet gered. De jaren na het ongeluk heb ik de studie Haptonomie gevolgd en afgerond. De Haptonomie is mede verantwoordelijk geweest voor mijn snelle en goede herstel.
Die ervaringen over het ongeluk, de begeleiding en van het leven brachten mij tot het schrijven van een boek, een biografie over Joop Molendijk.
Het boek krijgt als titel:
RETURN TO INNOCENCE.