- Historie van Schiedam-1
- Historie van Schiedam-2
- Historie van Schiedam-3
- Schiedam toen en nu-1
- Schiedam toen en nu-2
- Schiedam toen en nu-3
- Schiedam toen en nu-4
- Schiedam toen en nu-5
- Schiedam toen en nu-6
- Oud Schiedam 1950
- Schiedam in beeld
- oud Schiedam (Kiela)
- Schiedam de Gorzen vanaf 1969
- Schiedam Zwart Nazareth.
de Verlossing
DE VERLOSSING Dat was voor mijn gevoel het bewijs dat ik er klaar voor was voor de grote boodschap. Het lukte mij om naast het bed te komen op mijn gezonde been. Duizelingen en prikkels van top tot teen maakten meester van mijn lichaam, ik voelde aan alle kanten het zweet uitbreken. Nadat mijn hart en ademhaling wat rustiger waren geworden, ging ik verder met mijn operatie potpoeper. Het lukte half mijn broek uit te doen en tegelijker tijd voelde ik de boodschap aankomen. Nu of nooit dacht ik en steunde met aan de ene kant met mijn arm op het bed en met de andere kant met mijn goede been de grond en zo liet ik me zakken op de pot. Ik leek wel een duikelaartje voor mijn gevoel, was net of ik heen en weer schommelde op de pot. Na een kwartier van weeën in mijn achterste en hevige krampen in mijn onderbuik kwam de verlossing. Voor mijn gevoel leek het wel een bevalling van een veulen, die ik weleens op tv heb gezien. Het geluid wat geproduceerd werd leek op een steen die ze van drie hoog in een zinken teil gooide. Broeder Luppo kwam aangestormd op het geluid af en stond stijf van schrik zoals hij mij zag zitten op die pot, doorweekt van het zweet, uitpuilende ogen en een schamel maar zeer tevreden lachje. Hij hielp mij gelukkig in het bed, want daar had ik de kracht niet meer voor en wilde de pot meenemen, maar dat wilde ik juist niet. Ik had er een andere bedoeling en bestemming mee. Ik vroeg hem het deksel erop te doen en de pot te laten staan en niets te zeggen over deze aktie. Ik vocht tegen de slaap en na het ochtendritueel en wisselen van de wacht riep ik die echte hoofdzuster en vroeg of ze de pot wilde meenemen. Met minachtende ogen en een houding van een jakhals tilde ze het deksel op om misschien een heerlijke opmerking naar mij toe te maken. Haar ogen knalde uit haar oogkassen bij het zien wat ik gepoetseert had. De aller laatste woorden die ik tegen haar zei waren: niet van snoepen onderweg hoor en viel in een heerlijke diepe slaap. |