de rit met de Ziekenauto
|
De Ziekenauto De ambulancebroeders vonden het prachtig om mij naar huis te brengen, zeer zeker op de manier zoals alles was gegaan. In de ziekenauto gooide ik het balletje nog even verder op en vertelde over de eigen gemaakte steendrol in de po. Ik ben maar gestopt met vertellen, want de bestuurder moest zowat aan de beademing en slingerde van links naar rechts. Eigenlijk is het helemaal geen pretje in zo een ding, het is net opdat je omslaat. Wel wilde ik het feest compleet maken en vroeg de mannen of ze op de Herenweg, dat is een vrij drukke doorgangsweg in Groningen, de sirene aan wilde zetten.
Prachtig wat een geluid en een bekijks, moet je voorstellen dat ik als een koning op de brancard zat achter de ramen en wuifde naar de medeweggebruikers. Helemaal super bij het benaderen van een stoplicht, lekker langzaam er voorbij en dan bewegingen maken die ook Frankestein deed. De broeder die naast mij zat werd een beetje blauw van het lachen, de tranen vlogen over zijn wangen en ik vroeg hem ook, of hij een beetje zuurstof uit de slang wilde hebben. Toen was het feest compleet, ik maakte gekke bewegingen naar een kind in een auto die naast ons stond en die vloog naar der moeder die achter het stuur zat. Opdat moment gingen mijn neusvleugels bollen en vroeg tegelijkertijd of hij aan zijn schoonmoeder dacht, kon me niet voorstellen dat de uitlaat lekte en zo een lucht produceerde.
 |
zondag 23 mei 2010 08:58 | 
Geschreven door Joop Molendijk |