VECHTEN



Ik had mijn hele leven al leren vechten en duizenden keren mijn kop gestoten ik moest en zou deze klus wederom klaren om weer te kunnen  voetballen, ik was immers nog te jong om het voetballen de rug toe te keren. Tevens wilde ik de wereld laten zien, wat je mede met de Haptonomie kan bereiken en wat voor een invloed het op een positieve manier je verdere leven kan beinvloeden. Mijn grootste opdracht was nu een chirurg vinden, die de plaat eruit wilde halen. Inmiddels had FC.Vlaardingen zich aangemeld en te kennen gegeven dat zij interesse in mij hadden als spits.

De toenmalige trainer Theo Laseroms had het vertrouwen uitgesproken, dat ik met mijn karakter terug zou komen. Nico Houdijk de Fysiotherapeut van FC Vlaardingen en tevens een goede vriend van chirurg Velthuizen van Zanten uit Vlaardingen, die tevens ook clubarts was van FC Vlaardingen, was bereid de plaat eruit te halen. In juni 1978 opereerde Velthuizen het onderbeen en demonteerde de plaat en de schroeven. De plaat kreeg ik als souvenir mee en duidelijk was te zien waar de plaat geoxideerd was. De schroeven kreeg ik niet mee omdat deze te smerig waren van de oxidatie. In middels hadden wij een huis in Vlaardingen toegewezen gekregen en het plaatje was compleet. Ik pakte mijn oude beroep weer op en konden ons weer volledig concentreren op onze 1.5 jaar oude zoon en het nieuwe leven in Vlaardingen. Ik was er klaar voor om keihard te werken aan een comeback in het eerste team van FC Vlaardingen met mijn broer Danny Molendijk.